O tym, że Hiszpan- Hiszpanowi nie jest równy wspomniałam wam jakiś czas temu- dzisiaj mam dla was krótki przewodnik, który pozwoli wam lepiej poznać mieszkańców poszczególnych regionów. Zaczynając od tych otwartych i zawsze skorych do zabawy, a kończąc na tych, którzy są raczej zamknięci w sobie i ciężko jest do nich dotrzeć osobie z zewnątrz! Dzisiaj z przymrużeniem oka- zapraszam!
ANDALUZYJCZYCY
Mieszkańcy najbardziej gorących regionów Hiszpanii, dla nich lato zaczyna się dopiero kiedy termometry przekroczą magiczne 30 stopni Celsjusza. Mają w sobie niezaspokojone zasoby energii, które wykorzystują do tańca popularnego flamenco czy rytmicznych sewillan. Znani są z tego, że uwielbiają się dobrze bawić i nie ma znaczenia czy jest to wesele, chrzest czy festiwal techno- najważniejsze żeby było głośno i na bogato! Jeśli mówimy już o bogactwie to Andaluzyjczycy uwielbiają kupować i nie ważne czy jest to nowa markowa sukienka, w której trzeba koniecznie zrobić zdjęcia na portale społecznościowe czy dmuchany basen do ogrodu, którego nie mają- najważniejsze, aby portfel zbytnio nie wypychał im kieszeni…
Cechą charakterystyczną mieszkańców tego regionu jest także niezbyt zrozumiały akcent, który może być prawdziwa zmorą dla wszystkich tych, którzy uczą się języka- jak mówić po andaluzyjsku? Nic prostszego! Wystarczy mówić niewyraźnie, połykając końcówki wyrazów- ważne jest, aby pamiętać że im bardziej niedbała będzie wasza wymowa tym lepiej! A właśnie niedbałość to tylko jedna z wad mieszkańców tego regionu, którą można uznać za najbardziej denerwującą pozostałych mieszkańców Hiszpanii. Bo to właśnie ta ogólnikowość i niechęć do zmiany przyzwyczajeń często prowadzi do przekręcania szyku wyrazów czy nieodpowiednie nazywanie przedmiotów np. sweter kamizelką etc., co tak bardzo denerwuje purystów językowych. Co natomiast o mieszkańcach tego regionu mówią inni Hiszpanie? Może się zdarzyć, że usłyszycie historię o tym, że Andaluzyjczycy są leniwi, ale czy naprawdę jest się czemu dziwić- kiedy temperatury w lecie przekraczają 40 stopni Celsjusza? Wiele prawdy natomiast mają pogłoski jakoby mieszkańcy Andaluzji byli najbardziej religijnymi z całej Hiszpanii- nie wiadomo jednak czy jest to szczere przekonanie czy raczej chęć pokazania się na dzielnicy. Nie da się jednak ukryć, że uczestniczą oni najliczniej we wszelkiego rodzaju procesjach i imprezach religijnych- nawet jeśli nie są specjalnie wierzący...
Czego mogą się natomiast spodziewać turyści przyjeżdżający do tego regionu? Na pewno otwartości i uśmiechu mieszkańców, a także przepysznego i dosyć taniego (jak na warunki Hiszpańskie) jedzenia!
BASKOWIE
O mieszkańcach kraju basków krążą legendy, które odnoszą się głównie do prężnie działającej przez wiele lat w tym regionie grupy terrorystycznej ETA. Wybuchające samochody, bomby w budynkach oraz zakapturzeni terroryści pojawiający się od czasu do czasu w telewizji to jeszcze niedawno była codzienność tego regionu. Ze względu na złą renomę tego obszaru jadąc pierwszy raz w tamte okolice miałam duszę na ramieniu- nie wiedząc czego mogę się spodziewać i czy na pewno będę mogła wyjść bezpiecznie na ulicę. Jak się okazało strach ma wielkie oczy i od pewnego czasu Kraj Basków nie jest mniej niebezpieczny niż Katalonia i jedyne czego można się obawiać to zaniedbane budynki…
Pewnie z powodu terroryzmu pozostali Hiszpanie mają Basków za agresywnych i brutalnych- jak się okazuje nie ma w tym ani grama prawdy, ja poznałam dwóch mieszkańców tego regionu i są to jedne z najsympatyczniejszych osób, które udało mi się spotkać podczas mojego pobytu w Hiszpanii.
Jak jeszcze Baskowie postrzegani są przez Hiszpanów? Mówi się, że są oni niezwykle uparci- co w sumie nie jest, aż tak złą cechą dla nich samych, ale może stać się męczące dla innych. Jednym z przykładów może być wieloletnie dążenie do niezależności i mimo wielu przeciwności losu nie poddawanie się! Potwierdzeniem tej cechy charakteru może być także niezmienne używanie swojego języka, który w niczym nie przypomina hiszpańskiego- a dla osoby przyjezdnej mógłby być równie dobrze chińskim, bo po prostu nie jest podobny do niczego! Często słyszy się, że Baskowie są zimni i zamknięci w sobie- więc osobom samotnym raczej odradza się szukanie drugiej połówki właśnie na tym obszarze. Ale z drugiej strony podobne opinie słyszy się o polakach i jakoś ciągle się rozmnażamy…
Czego mogą spodziewać się natomiast turyści odwiedzający ten region? Kraj Basków w zupełności nie przypomina Hiszpanii, którą sprzedają nam w reklamach- wszystko tutaj jest inne. Począwszy od pogody, która zawsze jest o wiele niższa niż na południu kraju- a deszcz i wiatr są na porządku dziennym. Inni są także mieszkańcy tego regionu, którzy są mniej otwarci, weseli i przyjaźni niż np.tryskający energią i uśmiechem Andaluzyjczycy, ale z drugiej strony czy naprawdę trzeba się temu, aż tak dziwić?
Jeśli jedziemy na północ Hiszpanii chcąc zrobić sobie zdjęcie pod palmą to możemy się trochę zdziwić, w Kraju Basków roślinność jest zupełnie inna niż na południu kraju. Zielone wzgórza, drzewa i krzewy przypominają raczej roślinność i krajobrazy typowe dla naszych polskich pejzaży, ale to właśnie jest piękne!
GALISYJCZYCY
Najbardziej tajemniczy i niezwykły region w całej Hiszpanii- za pewne wiąże się to z występowaniem na tym obszarze elfów, krasnoludów i takim podobnym stworzeniom. Bo czy wątpić można w coś, czego istnienie potwierdzają wszyscy mieszkańcy regionu?
Na wszelki wypadek Galisyjczycy wolą wierzyć zarówno we wróżki, które rzekomo pomagają im w codziennym życiu jak i w zabobony oraz horoskopy bez których sprawdzenia żaden szanujący się mieszkaniec tego obszaru nie wyjdzie z domu. Wiara w różnego typu duszki na pewno pomaga im w walce z niezdecydowaniem, bo właśnie tak postrzegają ich pozostali mieszkańcy Hiszpanii- wymyślono nawet powiedzenie obrazujące tą cechę charakteru, które odnosi się do tego, że jeśli spotkasz Galisyjczyka na schodach to nigdy nie wiesz czy wchodzi na górę czy schodzi na dół…
Inną cechą charakteru mieszkańców tego regionu, która denerwuje pozostałych Hiszpanów jest odpowiadanie pytaniem na pytanie, którym unika się podaniem jednoznacznej odpowiedzi, zawsze odpowiadając: to zależy… Na szczęście nie poznałam nigdy Galisyjczyka, który ripostowałby mi w ten sposób, bo to raczej pewne że nie wytrzymałabym z nim ani chwili…
Jedną z cech, którą udało mi się usłyszeć pytając o cechy charakterystyczne mieszkańców tego regionu to jednoznacznie przyznanie im tego, że są po prostu dziwni! Nie wiadomo do końca jednak czy odnosi się to do ich specyficznego akcentu, języka przypominającego trochę portugalski czy może raczej do specyficznego humoru, który jest połączeniem ironii i sarkazmu…
Określenie mieszkańców tego regionu jako zimnych czy zamkniętych w sobie może odnosić się również do tego, że osobie przyjezdnej ciężko jest początkowo zjednać sobie zaufanie tubylców- jednak, kiedy komuś już się uda zdobyć kredyt zaufania to na pewno może liczyć na niezwykłą gościnność, która prawie może się równać z naszą polską serdecznością!
Mieszkańcy innych regionów Hiszpanii krytykują także naleciałości językowe Galisyjczyków, a zwłaszcza ich manierę do zakańczania wszystkich wyrazów na końcówkę -iño, jednak potępienie akcentu i naleciałości językowych poszczególnych regionów stało się już normą, więc chyba jednak nie powinnam brać tego pod uwagę w tym zestawieniu. Aby jednak nie było, że Galisyjczycy są tylko krytykowani to słyną oni także z niezwykłej pracowitości, która jest bardzo ceniona przez cały naród!
Czego jednak mogą się spodziewać turyści przyjeżdżający w ten region? Na pewno nie powinni oni liczyć na wysokie temperatury- bliskość oceanu i położenie na północy kraju powodują, że często jest tu zimniej niż np.w Barcelonie. Jednak cudowne krajobrazy i przepyszne jedzenie, które zwłaszcza pokochają miłośnicy ośmiornic i owoców morza, na pewno wynagrodzą chłodniejsze powietrze.
Ja niestety nie dotarłam jeszcze na północ kraju- może uda mi się zrealizować ten plan w przyszłym roku udając się na przykład na sławną pielgrzymkę do Santiago de Compostela, wtedy będę mogła napisać coś więcej zarówno o krajobrazach jak i o jedzeniu.
KATALOŃCZYCY
Żyje wśród mieszkańców tego regionu ostatnie 6 lat i mogę powiedzieć o nich zarówno wiele dobrego jak i złego- jednak jedno jest pewne wyróżniają się na tle innych mieszkańców Hiszpanii. Chodzą pogłoski o tym, że są skąpi- oni jednak twierdzą, że gdyby nie ich oszczędność to Hiszpański kryzys byłby normą, a nie tylko stanem przejściowym. Nie sposób się z tym nie zgodzić i o ile racjonalne wydawanie pieniędzy jest naprawdę dobrą cechą, o tyle chwilami może się zrobić naprawdę nieprzyjemnie np.kiedy twoja druga połówka notorycznie odmawia ci wyrzucenia starej koszulki wkładając je na wszystkie ważne rodzinne święta.
W całej Europie słyszy się także o dążeniu do niezależności i związanymi z tym nurtem protestami coraz częściej odbywającymi się na terenie Barcelony- pokazywanie Katalończyków żądnych niepodległości przyczyniło się do tego, że nie tylko Hiszpanie, ale także Europejczycy mają wszystkich ludzi tu mieszkających za żądnych władzy nacjonalistów. Prawda jest taka, że owszem w Katalonii mieszka bardzo dużo osób, którym marzy się oddzielenie od Hiszpanii, ale też jest tutaj wiele osób, którzy cieszą się z tego jak jest obecnie. Dzisiaj raczej skupię się na tych pierwszych- przecież jest to post przedstawiający stereotypy o mieszkańcach danego regionu. Prawdziwego Katalończyka poznać można już na pierwszy rzut oka- zacznijmy od stroju, który powinien być raczej zaniedbany, tak aby przypadkiem nie wydać na niego za dużo pieniędzy. Nie ma specjalnego rozróżnienia na strój męski i damski- wszak szerokie spodnie z cienkiego materiału i klapki pasują zarówno do jednych jak i drugich. Następnie warto zwrócić uwagę na fryzurę- tutaj rządzi także niedbały styl, dobrze widziane są dready (najlepiej jednak jeśli nie pokrywają całej głowy tylko jedną część), ewentualnie asymetryczna krótko przystrzyżona fryzura- koniecznie z grzywką!
Mówiąc o Katalończykach nie sposób idzie nie wspomnieć o ich dziwnym języku, który jest mieszaniną francuskiego i hiszpańskiego- właśnie w tym dialekcie będą się do was zwracać zagorzali regionaliści udając, że nie rozumieją ani słowa po hiszpańsku...
Cechą charakterystyczną mieszkańców tego regionu jest ich oziębłość czy może raczej niechęć do spoufalania się z innymi osobami, które nie pochodzą z Katalonii- niektórzy twierdzą, że jest to następstwem ich narodowej dumy i nacjonalizmu. Nie wiem jaki jest powód takiego stanu rzeczy- jednak jest w tym trochę prawdy- czasem ciężko jest obcokrajowcowi zaprzyjaźnić się z zagorzałym patriotom (mi jeszcze się to nie udało).
A o tym czego mogą się spodziewać turyści przyjeżdżający w te okolice możecie przeczytać od paru lat na moim blogu- na przykład wchodząc w zakładkę Katalonia.
POZOSTALI MIESZKAŃCY HISZPANII
Kim są więc pozostali mieszkańcy Hiszpanii- co prawda nie krążą o nich aż tak wymyślne legendy, jednak każdy mieszkaniec poszczególnych regionów ma przypisaną etykietę od której ciężko mu się uwolnić. I tak o mieszkańcach Madrytu mówi się, że to osoby pewne siebie, otwarte i gościnne, ale także do przesady dbające o swój wygląd i powierzchowność. Życzliwość mieszkańców tego miasta może wynikać z tego, że większość miejscowych jest tutaj przyjezdnych i stawianie jakichkolwiek barier nie ma sensu- to pewnie dlatego większość młodych emigrantów wybiera właśnie Madryt jako nowy cel swojej podróży. Zupełnie inaczej sprawa ma się z bogatymi emerytami, ci wybierając miejsce, gdzie mogą spędzić jesień swojego życia bez zastanowienia wybierają Baleary- i to właśnie dlatego mieszkańcy tego regionu nazywani bywają po prostu Niemcami…
O ile mieszkańcy Madrytu są raczej lubiani przez pozostałych Hiszpanów o tyle nie da się tego powiedzieć o osobach zamieszkujących tereny Murcii czy Almerii- o tych pierwszych mówi się, że mało kto ich rozumie, natomiast tych drugich nazywa się po prostu dziwnymi. Oczywiście niechęć do poszczególnych regionów jest czasami zupełnie na wyrost i przed oceną kogoś lepiej jest go poznać- jeśli znacie hiszpański i chcecie poczytać główne stereotypowe hasła odnoszące się do poszczególnych regionów to polecam wam ten obrazek.
A wy spotkaliście się z tego typu stereotypami- zgadzacie się z nimi czy może raczej wydają się wam raniące i niepotrzebne? Ja sądze, że jest w nich dużo racji, ale jestem bardzo ciekawa waszego zdania!
Pozdrawiam,
Justa
