Prowadzenie ciąży w Hiszpanii- czy jest tak samo jak w Polsce?

Od pewnego czasu tematy ciążowe są mi bardzo bliskie- szczególnie ciekawe wydaje mi się porównanie tego jak ten szczególny okres wygląda w różnych krajach. Dzisiaj przygotowałam posta o tym jak wygląda prowadzenie ciąży przez lekarzy i opieka zdrowotna w Hiszpanii w końcu co kraj to obyczaj i w każdym kraju są inne metody. Czy są one lepsze czy gorsze? O tym ciężko jest mi zdecydować- ale może wy mi w tym pomożecie?

PRYWATNIE CZY PAŃSTWOWO

Pierwszym pytaniem jakie pojawia się po tym jak zobaczymy magiczne dwie kreseczki na teście ciążowym to- to jakiego lekarza się wybrać, od tego przecież zależy nie tylko nasz komfort, ale także naszego dziecka!
Rozmawiając z moimi polskimi koleżankami, które były w ciąży w Polsce wyszłam z założenia, że jeżeli kogoś stać to mało kto nawet bierze pod uwagę prowadzenia ciąży przez NFZ. Co ciekawe w Hiszpanii początkowo nawet do głowy mi nie przyszło, żeby chodzić do prywatnego lekarza- większość osób, które znam także zdecydowały się skorzystać z wizyty państwowo (Seguridad Social). Jednak znane są mi też przypadki dziewczyn, które ze względu na ubezpieczenie w pracy zdecydowały się na prywatną służbę zdrowia lub z jakiś względów chciały wykonać dodatkowe badanie USG i jednorazowo wybrały się prywatnie do lekarza. Ja nie żałuje mojej decyzji i myślę, że w Hiszpanii nie warto płacić dodatkowych pieniędzy, bo państwowa służba zdrowia jest na bardzo dobrym poziomie- ale jak wiadomo pewnie znajdą się też osoby, które mają całkiem odmienne zdanie.

JAK WYGLĄDA PROWADZENIE CIĄŻY W HISZPANII?

Początki są zawsze trudne, w końcu każda przyszła mama chciałaby wiedzieć jak najszybciej i na 100% czy na pewno będzie miała dzidziusia (nie mówiąc o jego płci czy kolorze włosów)- jednak w Hiszpanii trzeba się uzbroić w cierpliwość. Najważniejszą rzeczą, którą należy wykonać przed umówieniem się na wizytę do lekarza to potwierdzenie ciąży samemu w domu- wykonując powszechnie dostępny w aptece test ciążowy (obecnie dają one 99,9% pewności). Co ciekawe na pierwszej wizycie spotkamy się z tylko z położną, która poinformuje co można i czego nie można robić w tym specjalnym dla każdej kobiety okresie oraz ustali wizytę z ginekologiem i przyszłe badania krwi. Jak dla mnie było to małe zaskoczenie, w końcu chciałam zobaczyć pęcherzyk ciążowy na własne oczy i upewnić się na 200%, że to właśnie to! Co ciekawe podczas prowadzenia ciąży to właśnie z położną są najczęstsze spotkania, które w zależności od potrzeby odbywają się co 3-4 tygodnie.

PIERWSZY TRYMESTR

Pierwsze ważne badania odbywają się w 10 tygodniu ciąży- wtedy zostaje pobrana krew, gdzie oprócz standardowej morfologii bada się zagrożenie chorobami genetycznymi, które wraz z badaniami USG są w stanie stwierdzić ewentualne odchylenia od normy. Pierwsza wizyta na której zostanie wykonane badanie USG przez lekarza ginekologa odbywa się dopiero w 13 tygodniu ciąży, wtedy też dowiemy się czy wszystko jest w porządku- nie wiem jak jest w Polsce, ale w Hiszpanii doktor najpierw wykonuje swoją pracę, a dopiero potem woła partnera lub męża, aby pokazać mu zarodek i pokazać jak bije malutkie serce.
Muszę przyznać, że pierwsze badanie było dla mnie najbardziej stresujące- w końcu do 13 tygodnia nie wiedziałam nic na temat przyszłego życia, które w sobie noszę (w końcu mogło się okazać, że zamiast jednego pęcherzyka są dwa i będziemy mieć bliźniaki!). Na szczęście badanie wyszło pomyślnie i odbyło się bez niespodzianek, a ja zostałam całkowicie uspokojona przez lekarza, a na następną wizytę znowu przyszło mi czekać...

Rady położnej w pierwszym trymestrze ciąży

Pierwszy trymestr ciąży to niezwykle ważny czas dla rozwoju naszego przyszłego dziecka- oprócz stresu związanego z modelowym rozwojem płodu dochodzi strach o ewentualne poronienie... Jeśli dodamy do tego rady wyczytane w internecie (malowanie paznokci, farbowanie włosów oraz inne ciążowe zabobony), a także rady rodziny i doświadczonych koleżanek to naprawdę można zwariować. Jak się okazuje nie tylko w internecie można wyczytać zupełnie sprzeczne rady, ale nawet niektóre położne w zależności od otrzymanej formacji mogą nam przedstawić zupełnie inny punkt widzenia. Pani, z którą my się spotykaliśmy bardzo lekko podchodziła do sprawy i praktycznie pozwoliła mi na wszystko (no oczywiście oprócz jedzenia surowego mięsa czy sushi)- zaleciła leczenie zębów, nie odradzała latania samolotem czy uprawiania sportów (oczywiście oprócz tych, które mogą zakończyć się upadkiem tj. rower, narty czy rolki). Niektóre z moich hiszpańskich koleżanek mimo tego miały pewne wątpliwości dotyczące np. jedzenia hiszpańskich wędlin (zwłaszcza chodzi o te wielkie nogi), ale nasza położna wytłumaczyła nam, że toksoplazma jest tak rzadkim zjawiskiem, że bez problemu można sobie pozwolić na kanapkę z szynką jamón od czasu do czasu...
Akurat miałam parę spraw do załatwienia w Polsce, dlatego też po konsultacji z lekarzem już bez stresu zdecydowałam się na wylot i przy okazji leczenie zębów. Co ciekawe moja zaufana dentystka w Polsce nie miała problemów z leczeniem moich zębów- natomiast, kiedy w wyjątkowej sytuacji poszłam do hiszpańskiego dentysty ten nie zaleczył mi leczenia stosując tylko czasowe rozwiązania... Nie wiem skąd wynika to różne podejście stomatologów w Polsce i Hiszpanii, ale z drugiej strony sam stosunek do leczenia zębów w obu krajach jest też inny i ja zdecydowanie wolę polskie stanowisko w tej sprawie!

DRUGI TRYMESTR

W drugim trymestrze coraz częściej zaczęliśmy się spotykać z naszą położną, która przy każdej wizycie mnie ważyła i mierzyła ciśnienie- w tym okresie wykonuje się też badania krwi, moczu oraz tak popularne i wywołujące gęsią skórkę badania cukru oraz połówkowe badania USG, gdzie zmierzone zostaną wszystkie narządy wewnętrzne dzidziusia. Drugie badania USG są chyba najbardziej wyczekiwanym przez rodziców, bo wtedy właśnie dowiemy się jaką płeć ma nasze dziecko- no chyba, że nie chcemy tego wiedzieć. My dostawaliśmy codziennie pytania o to czy to chłopczyk czy dziewczynka, dlatego podczas wizyty była to pierwsza rzecz o którą zapytaliśmy!
Jedną z różnic, które zauważyłam w podstawowych badaniach w Polsce i Hiszpanii było badanie cukru- tyle się naczytałam i nasłuchałam o tym jakie to straszne jest to doświadczenie w moim rodzimym kraju, że nie można nic jeść, że trzeba siedzieć trzy godziny w przychodni i w ogóle, że prawie wszyscy są bliscy omdleniu po takiej dawce cukru. W Hiszpanii pierwsze badanie cukru we krwi trwa godzinę- co ciekawe nie ma zalecenia o tym, że trzeba przyjść na nie na czczo właśnie, aby uniknąć ewentualnego złego samopoczucia. Jeśli wyniki będą złe to wtedy wykonuje się trzygodzinne badanie krzywej cukrowej- które wygląda właśnie tak jak w Polsce.
Co ciekawe w Hiszpanii w okresie ciąży wykonuje się także szczepienia- nie wiem jak to jest w Polsce, ale wydaje mi się że raczej nie jest to praktykowane (jeśli się mylę, to poprawcie mnie w komentarzach). W drugim trymestrze obowiązkowa jest szczepionka przeciw grypie (oczywiście jeśli ktoś nie jest wyznawcą szczepień to może odmówić)- ja akurat byłam dosyć mocno przeziębiona więc przyjemność ta mnie ominęła. Co ciekawe był to okres zimowo- świąteczny i w domowym zaciszu w Polsce grypa dopadła mojego brata i tatę, w sumie nie wiem czy przez moje wcześniejsze przeziębienie, ale jakimś cudem uchowałam się od tego wrednego choróbska!

Drugi trymestr ciąży to chyba najbardziej spokojny czas w okresie ciąży- brzuch jeszcze nie jest zbyt duży, więc można żyć normalnie ciesząc się każdą chwilą. Z drugiej strony wszystkie podstawowe badania zostały już wykonane więc jeśli wszystko jest w porządku to przychodzi tak długo oczekiwany spokój myśli i ducha. Dodatkowo poród wydaje się być tak odległy w terminie, że nikt jeszcze za bardzo nie zaprząta sobie tym głowy ciesząc się pierwszym kontaktem z dzieckiem- jakim są jego ruchy!

TRZECI TRYMESTR 

O ile drugi trymestr minął mi miło i spokojnie o tyle w trzecim trymestrze zaczęły się schody- coraz większy brzuch powodował ociężałość, dodatkowo wizja porodu na zajęciach w szkole rodzenia powodowała większy strach, ale zacznijmy od początku...
Na jednym ze spotkań z położną dostaliśmy plan porodu, w którym mieliśmy zakreślić nasze preferencje- co ciekawe było to chyba w 27-28 tygodniu ciąży, w którym o porodzie nie myślałam wcale (więcej o planie porodu napisze wam już po naszym rozwiązaniu)! W tym samym okresie zapisaliśmy się do szkoły rodzenia, w której oprócz wiedzy na temat porodu i niemowlaków wykonywane są ćwiczenia, które mają pomóc w porodzie (to się jeszcze okaże)- kurs trwa około 7 tygodni i jest bezpłatny.
Trzeci trymestr to ostateczne przygotowanie do porodu- na każdym kroku można poczuć, że żarty się skończyły i że za chwilę wydarzy się to do czego przygotujemy się od samego początku. Oprócz badania krwi, moczu oraz standardowych badań z położną na których mierzone jest ciśnienie oraz przyrost wagi, wykonywane jest także ostatnie USG (około 33 tygodnia ciąży), w którym stwierdza się głównie ułożenie dziecka. Ostatnie USG było dla mnie największym rozczarowaniem- nie mogłam się doczekać, kiedy znowu zobaczę mojego maluszka- niestety obraz był na tyle surrealistyczny, że nie pomogło to nic mojej wyobraźni.
W ostatnim tygodniu ciąży wykonywane jest także już ostatnie badanie krwi i moczu oraz wykonywana jest szczepionka przeciw krztuścowi- według najnowszych badań wykonanie w tym okresie szczepionki zmniejsza ryzyko zachorowań dzieci w późniejszym okresie. Wszystkie badania, szczepienia i spotkania z położną są bezpłatne co pozwala zaoszczędzić pieniądze na wyprawkę dla dzidziusia- szczególnie, że w Hiszpanii nie ma co liczyć na żadne becikowe czy inną pomoc od państwa.

Wiem, że Ci, którzy chodzili do prywatnego ginekologa w Polsce mają USG co 4 tygodnie- a jakby tego było mało to jest one w 4D. Wiem, że w Hiszpanii koszt takiego badania to około 100-150 euro- ale cena nie jest głównym powodem dlaczego się na nie nie zdecydowałam, chociaż nie ukrywam że nie jest to mały koszt. Uznałam, że jeśli nie będzie potrzeby to zadowolę się podstawowymi badaniami, wyczytałam też na blogu mamaginekolog, że tak naprawdę to gadżet dla rodziców- w końcu jeszcze zdążę się nacieszyć tym jak wygląda moje maleństwo.

DODATKOWE BADANIA I SYTUACJE WYJĄTKOWE

Czasami nie wszystko idzie tak prosto jakbyśmy tego chcieli i bywa, że jest coś co nas znacznie niepokoi nie pozwalając zasnąć. W takich sytuacjach w każdym centrum ginekologicznym istnieje ostry dyżur położnych, do którego można się udać w nagłych przypadkach. Do ich zadania należy sprawdzenie czy dziecku odpowiednio bije serce, sprawdzenie ciśnienia mamie, sprawdzenie moczu paskiem testowym etc., a potem uspokojenie zdenerwowanej mamuśki lub skierowanie jej na ostry dyżur do szpitala.
Jeśli rzeczywiście coś nam dolega to na ostrym dyżurze niezależnie od godziny dostaniemy w pełni fachową opiekę- podstawowe badania, USG dziecka, sprawdzenie przez ginekologa długości szyjki macicy, monitoring płodu czyli obserwacja skurczy i bicia serca maluszka etc. Po tak dokładnych badaniach każda przyszła mama powinna być już uspokojona- ja w wyniku problemów z upierdliwą infekcją byłam zmuszona do dwóch wizyt w szpitalu, ale na szczęście wszystko się wyjaśniło, a ja dzięki wnikliwej obserwacji przestałam się denerwować najmniejszymi szczegółami.

CO BYM ZMIENIŁA W HISZPAŃSKIM SYSTEMIE

Osobiście jestem bardzo zadowolona z opieki zdrowotnej w Hiszpanii, którą otrzymałam będąc w ciąży- co prawda spotkania z położną w pierwszym trymestrze wydawały mi się trochę zbyt powierzchowne i to był akurat okres w którym najbardziej się denerwowałam. Jednak z biegiem czasu wizyty były coraz bardziej szczegółowe co mnie coraz bardziej uspokajało- jednak czułabym się o wiele bezpieczniej gdyby co jakiś czas zamiast położnej zobaczył mnie ginekolog (nawet niekoniecznie z badaniem USG), z drugiej strony może rzeczywiście jeśli nic się nie dzieje to bardziej szczegółowe kontrole nie są potrzebne? Sama nie wiem, pewnie też dużo zależy od położnej, która nas przyjmuje bo każda ma własne przyzwyczajenia, które czasem wynikają z edukacji, którą pobierała...

Jest to jeden z serii postów o ciąży i macierzyństwie w Hiszpanii- tutaj znajdziecie wszystkie informację dotyczące pracującej matki.

Macie wspomnienia dotyczące prowadzenia ciąży?

A może jest coś co was szczególnie zaskoczyło w hiszpańskim systemie?

Pozdrawiam,

Justa