Dzielnica Żydowska powstawała w każdym katalońskim mieście- jednak w Barcelonie znajdowała się jedna z dzielnic, która swą wielkością i ilością mieszkańców biła na głowę dzielnice w Gironie, Lleidzie czy Tortosie...

W XIII wieku w tym miejscu żyło około 5 tysięcy osób, co było przeogromną liczbą w tym okresie- obecnie o tym, że część dzielnicy gotyckiej stanowi dzielnica żydowska przypominają nam plansze poprzyczepiane do ścian budynków i pozostałości po niektórych budowlach, jednak dzielnica ta skrywa w sobie wiele innych tajemnic, o których postaram się wam opowiedzieć w tym poście...

Zapraszam!

W zasadzie Dzielnica żydowska była obszarem, gdzie spotkać można było handlowców, a Izraelici czynnie uczestniczyli w życiu ekonomicznym Barcelony, często zajmując się majątkiem bogatych władców. 

Jednak zespolenie mieszkańców dzielnicy ze wspólnotą miasta było ograniczone-zabronione było np. korzystanie z tych samych fontann co chrześcijanie, a oni nie mogli wejść w obszar, który przynależał do dzielnicy. 

Wraz z pogromem żydów w 1391 roku, wiele mieszkańców dzielnicy zostało przesiedlonych lub zabitych- a wraz z nimi obumarła dzielnica, której dawna atmosfera nigdy nie została przywrócona. 

Wraz z dzielnicą żydowską związana jest pewna historia, a raczej legenda- wiem, że lubicie legendy, dlatego też postanowiłam wam ją przytoczyć:

Wiele lat temu żył sobie pewien chrześcijanin, który był człowiekiem niezwykle uczynnym i pobożnym, jednak jego otoczenie brało go za człowieka szalonego, gdyż miał odwagę rozmawiać z żydami, z którymi mało kto już w tym okresie rozmawiał. 

Pewnego dnia pewien żyd, który nie miał przyjaciół zachorował i przeczuwając swój nieuchronny los poprosił tego dobrego człowieka, aby ten opłacił woźnego sądowego, który miał ogłosić na prawo i na lewo o śmierci owego człowieka- miał on także krzyczeć, że osoby, które wezmą udział w pogrzebie będą miały prawo odziedziczyć wszystkie dobra i pieniądze, który umierający zostawi po sobie.

Jednak mimo opłaty posłańcowi na pogrzebie nie zjawił się nikt oprócz owego uczynnego człowieka- po ceremonii udał się on do domu żyda, aby zabrać pozostałości po zmarłym, których nie było za wiele- jednak jakie było jego zdziwienie, kiedy odkrył on ukrytą piwnicę, a w niej wiele pieniędzy i kosztowności.

Swoje świeżo nabyte bogactwo postanowił przeznaczyć na zakup nieruchomości na tej samej ulicy, która przyjęła swoją nazwę od nazwiska owego mężczyzny i do dziś dzień nosi nazwę Avinyó.

W dzielnicy znajduje się także jeden z najstarszych domów w Barcelonie (na górze w środku), który powstał w XII wieku, na uwagę zasługuje dziwny kąt nachylenia ściany budynku, który powstał w wyniku trzęsienia ziemi w 1428 roku, tutaj też po wojnie znajdował się dom publiczny, mieszkalna funkcja budynku została mu powtórnie nadana w 2000 roku.

Przy wejściu do dzielnicy znajduje się także pewien budynek, który należał do bogatego lichwiarza, a mieszkańcy nazywali go Nowym Zamkiem Castell Nou- obecnie po budynku pozostało niewiele jedynie gotyckie okna i kawałek ściany sięgający XIII wieku.

Na ścianach budynków znajdziemy też hebrajskie napisy, a współczesne tabliczki przybliżą nam historię tej niezwykłej dzielnicy.

Dzielnica ta tak naprawdę nie wyróżnia się prawię niczym od dzielnicy gotyckiej wśród której się znajduję i gdyby nie tablice, na których możemy przeczytać gdzie w danym miejscu się znajdujemy pewnie wiele osób nie miałoby zielonego pojęcia, że znajduję się w jakimś innym miejscu.

Ja miałam tylko problem ze znalezieniem wszystkich tabliczek, gdyż w którymś momencie zaczęłam się po prostu kręcić w kółko- ale któregoś dnia wrócę tam z mapą i może znajdę jeszcze jakieś ciekawe miejsce o którym wam opowiem!