W tym roku postanowiliśmy spędzić nasze wakacje w Polsce, a dokładnie nad naszym polskim morzem- może nie jest to zbyt egzotyczny kierunek dla nas Polaków, ale dla mojego męża jak najbardziej! 

Jako mała dziewczynka prawie każde wakacje spędzałam nad Bałtykiem, najpierw jeździłam na wakacje z przyczepą wraz z dziadkami, a potem dorastając na różnego rodzaju kolonie. Jednak nic nie może trwać wiecznie i wkrótce okazało się, że jestem za duża zarówno na wakacje z dziadkami jak i na wyjazdy kolonijne- wtedy prym wiodły zagraniczne wyjazdy, aż do momentu, kiedy osiągnęłam dorosłość i pojechałam nad morze z najlepszymi psiapsiółami ze szkoły... 

Morze nigdy mnie nie zachwycało i raczej nudziło (to naprawdę ciekawe zrządzenie losu, że mieszkam nad morzem...), dlatego ostatecznie od 2006 roku nie wróciłam nad polskie morze- 9 lat minęło jak jeden dzień i chyba poczułam coś w rodzaju tęsknoty, która w tym roku została ostatecznie zaspokojona.

Kiedy przyjeżdża moja rodzina zawsze staramy się opisać mojemu Hiszpanowi różnicę między morzem Śródziemnomorskim i naszym polskim zimnym Bałtykiem- wszystkie te nasze opisy wielkich fal, pięknych wydm i zimnej wody wzbudziły z moim mężu wielką chęć zobaczenia wielkiej wody i przekonania się na własnej skórze jak to właściwie jest z tym polskim morzem, dlatego też normalną koleją losu było wybranie polskiego Bałtyku jako kierunku tegorocznych wakacji.

Jesteście ciekawi co zaskoczyło mojego męża w Polsce? No to w takim razie zapraszam do czytania!

PO PIERWSZE- Pogoda zmienną jest...

Przed wyjazdem starałam się wytłumaczyć mojemu mężowi jaka jest pogoda w Polsce (akurat spędziłam wcześniejszy weekend we Wrocławiu i miałam aktualne porównanie), jak się okazało wytłumaczenie mu, że akurat jest ciepło lub nawet cieplej niż w Hiszpanii, ale konieczne jest zabranie grubej bluzy, nie okazało się łatwym zadaniem- mój ukochany zapierał się, że bluzy nie weźmie, bo tylko będzie mu zajmowała miejsce... 

Ostatecznie udało mi się go namówić oferując przechowanie ciepłego okrycia w mojej walizce...

Po przyjeździe do Polski spędziliśmy parę dni we Wrocławiu odwiedzając: dentystę, fryzjera, najciekawsze wrocławskie restaurację oraz najbliższą rodzinę- czas spędzony we Wrocławiu okazał się bardzo efektywny, pogoda nam dopisywała- bo nie było, ani za zimno, ani też zbyt gorąco... 

Pakując plecaki na nadmorskie wakacje przygotowani byliśmy na wszystkie ewentualności: letni deszcz, upał czy też chłodniejsze wieczory- ale nawet nie śniło nam się to co nas czekało podczas wyjazdu... 

Zaczęło się od chłodniejszej pogody, wtedy zastąpiłam krótkie spodenki długimi, najpierw były to cienkie spodnie z materiału, które wkrótce zostały zastąpione grubymi dżinsami. Można mieć pecha co do pogody, ale to co my mieliśmy to raczej przypominało zaawansowaną jesień niż pełnie lata (temperatura za oknem wynosiła 16-20 stopni w dzień, w nocy natomiast termometr pokazywał jeszcze parę kresek niżej i temperatura schodziła nawet do 11 stopni.

Zamiast opalania na piasku i kąpieli wodnych musieliśmy zadowolić się spacerami nad brzegiem morza oraz odwiedzaniem okolicznych miejscowości- ostatecznie w Pobierowie spędziliśmy cztery dni, w których  na szczęście nie zdążyliśmy się aż tak bardzo nudzić...

W oryginalnych planach po wizycie nad morzem mieliśmy ochotę pojechać na Woodstock i nawet pożyczyliśmy namiot i śpiwory, jednak bardzo niska temperatura i deszcz przeraził mnie  na tyle, że zrezygnowaliśmy z tego powodu i postanowiliśmy spędzić tych parę ostatnich dni urlopu w Szczecinie, skąd mieliśmy wziąć następny pociąg w wybranym przez nas kierunku. 

PO DRUGIE- Kąpieli wodnych nie będzie...

Pakując się nad morze oczywiście wzięliśmy kąpielówki oraz stroje kąpielowe, a także ręczniki plażowe- jak się okazało były to przedmioty zupełnie bezużyteczne i mimo że mój mąż zapowiedział, że bez względu na temperaturę on będzie się kąpał w morzu, jednak niska temperatura skutecznie go odstraszyła. W wodzie co prawda byli odważni, którzy zdecydowali się na kąpiel, my pozostaliśmy jednak tylko obserwatorami i zamoczyliśmy tylko nogi...

Kiedy przed wyjazdem próbowałam jak najlepiej opisać polskie morze mojemu mężowi, to starałam się jak najdokładniej scharakteryzować temperaturę wody, wysokość fal oraz kolor morza- jak się okazuje niczego nie można być pewnym nie tylko z polską pogodą, ale także z polskim morzem i jednego dnia fale były wysokie natomiast następnego morze było spokojne niczym jezioro (zrobiliśmy wtedy zawody w puszczaniu kaczek na spokojnej tafli...), ciężko było także sprawdzić nam temperaturę wody, ponieważ była ona wyższa niż temperatura powietrza- jedynie kolor był taki jak opisywaliśmy: ciemny i nieprzejrzysty...

PO TRZECIE- Zamiast parasoli parawany...

Parawany nad polskim morzem są dla nas codziennością i chyba już wszyscy przyzwyczailiśmy się do parawanowego krajobrazu, który jest tak bardzo charakterystyczny dla wietrznego Bałtyku. Dla mojego męża nie była to jednak oczywistość, parawany zaskoczyły go i wywołały uśmiech na twarzy. W Hiszpanii parawany są bardzo rzadkim zjawiskiem, w końcu temperatury są o wiele wyższe i nie ma potrzeby, aby się chronić przed zimnym wiatrem, plaża pełna jest raczej kolorowych parasoli- w Polsce natomiast sporadycznie można zobaczyć parasole chroniące przed słońcem, no szczególnie jeżeli tego słońca nie ma...

PO CZWARTE- Nadmorski jarmark...

Małe nadmorskie miejscowości mają swój specyficzny klimat- w okresie jesienno-zimowym są opustoszałe i spokojne, jednak w okresie letnim zaczynają przypominać jarmark różności. Ulice zastawione są czasowymi sklepikami, a nawet namiotami którym daleko do doskonałości- sklepikarze przyciągają się, aby przyciągnąć klientelę, a co dwa kroki zobaczyć można maszyny do gry w cyber guy´a, ruchome traktory, autobusy czy rakiety, a także inne cyber maszyny, których celem jest tylko jedno- wyciągnięcie jak najwięcej pieniędzy od turystów, a zwłaszcza ich dzieci, które są bardzo łakome na tego typu atrakcję. Co prawda turystyczne ulice w Hiszpanii nie różnią się zbytnio od jarmarcznego zgiełku w Polsce, ale osobiście wydaje się, że stoiska przygotowane są jakby w ciut lepszym tonie, w naszej miejscowości sprzedawane były przedmioty wątpliwej urody... bransoletki czy ozdoby do włosów nie były w najlepszym tonie i jakoś nic nie zachęciło mnie do kupna- może i na stoiskach były jakieś perełki, ale ciężko było je dostrzec pośród tony taniej chińszczyzny...

PO PIĄTE- Dobre jedzenie...

Szukając informacji na temat dobrego jedzenia, spotkałam się ze stwierdzeniem, że nadmorska kuchnia bardzo się polepszyła i że naprawdę można dobrze zjeść i to wcale nie w zawyżonej cenie... Bardzo bym się cieszyła, gdyby to była prawda- jednakże jak się okazuje nie jest to takie proste, niektóre knajpki co prawda zachęcały muzyką czy ciekawym designem, jednakże po zamówieniu zestawu obiadowego okazywało się jak bardzo byliśmy w błędzie- jedzenie często okazywało się po prostu nie dobre lub przeciętnie dobre, a cena często przerażała... Postanowiliśmy szukać jakiegoś miejsca, które nie byłoby otwarte tylko w sezonie letnim, ale przez cały rok- udało się nam to dopiero ostatniego dnia, mała restauracja w Trzęsaczu okazała się strzałem w dziesiątkę, proste polskie jedzenie, duże porcje w niezbyt wyszukanej cenie... Szkoda tylko, że odkryliśmy to miejsce tak późno- nawet nie przeszkadzałoby nam to, że restauracja oddalona była około 5 kilometrów od naszego miejsca zakwaterowania. 

Nad morzem prym wiodły także kręcone lody oraz nowość zakręcone smakowe ziemniaki- co prawda niezbyt zdrowe jedzenie, ale na wakacjach można sobie czasem pozwolić na jakiś wyskok...

PO SZÓSTE- Najpiękniejsze zachody słońca...

Aby nie było, ze tylko narzekamy (niestety pogoda odegrała ważną rolę w naszym wyjeździe i nie pozwoliła mi się do końca cieszyć polskim morzem) to jedną z zalet pobytu nad morzem są cudowne zachody słońca- w Hiszpanii można zobaczyć je tylko na północy, jednak w Barcelonie zjawisko to nie występuje... Codziennie jeśli nie ma chmur można dostrzec to niezwykłe zjawisko, kiedy słońce chowa się w odmęty ciemnej wody przekształcając się w złoto-pomarańczowy dysk, równocześnie nadając otoczeniu cudownych: złotych, różowych i fioletowych barw- wtedy wszystko wydaje się takie magiczne...

Zachwycając się zachodem postanowiliśmy odwołać nasze plany tegorocznego Woodstocku i skorzystać z okazji i odwiedzić Szczecin, a ten przyjął nas chłodno, ale naprawdę miło nas zaskoczył! W bluzach, kurtkach przeciwdeszczowych oraz ciepłych adidasach zwiedzaliśmy wietrzny Szczecin poznając jego ciekawą historię, skrycie marząc o choćby drobnych promieniach słońca, tak aby Szczecin wydał się nam jeszcze piękniejszy. Był to nasz pierwszy raz w tym niezwykłym mieście i nie żałuję ani trochę- czy wrócimy, może... Ale za parę lat, w przyszłym roku chyba wybierzemy bezpieczniejsze pogodowe miejsca! 

A wy gdzie spędziliście (spędzacie) tegoroczne wakacje? 

Do następnego!

Justa