Jak chorować to tylko tutaj!!- Modernistyczny Szpital św. Krzyża i św. Pawła

W Szpitalu Świętego Krzyża i Świętego Pawła (Hospital de la Santa Creu i Sant Pau) byłam dwa razy, pierwszy raz temu około 3 lata temu, kiedy szpital był jeszcze w remoncie. Wraz z bratem i mamą oraz sympatycznym panem przewodnikiem, w kaskach zwiedzaliśmy to niezwykłe miejsce, które już wtedy nas zachwyciło i zainteresowało. Drugi raz skierowałam się w stronę szpitala ulicą Avenida de Gaudi, która przecina w poprzek idealnie czworoboczne ulicy dzielnicy L'Eixample. To co ukazało się naszym oczom przerosło nasze najśmielsze oczekiwania- architektom oraz pracownikom, którzy odpowiedzialni byli za odbudowę budynku należy się mocna piątka, chociaż muszę się przyznać że jeden pawilon nie do końca wzbudził mój zachwyt i chyba wolałabym go zobaczyć, w bardziej tradycyjnej postaci...

Ale zacznijmy od początku!

Historyczna część szpitala liczy 27 budynków, jednak tylko 13 zostało zbudowanych w stylu modernistycznym, odpowiedzialny za projekt był jeden z największych barcelońskich architektów XX wieku- Lluis Domenech i Montaner, któremu nie dane było dokończenie dzieła- ciągłe braki finansów oraz śmierć architekta spowodowały, że projekt nie został zrealizowany tak jak wyobrażał sobie to architekt. Mimo wszystko kompleks szpitalny robi niezwykłe wrażenie na zwiedzających, nawet ciężko mi sobie wyobrazić czym był on dla ludzi na początku XX wieku- wymiarem luksusu i nowoczesności, a może ponad 18 letnia budowa od razu spowodowała, że szpital znalazł się na liście zabytków. Tego prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy, jednak nie odejmuje to w żaden sposób temu miejscu, ani trochę uroku...

Chcecie poznać sekrety tego miejsca, przypatrzeć się z bliska salom szpitalnym- nic prostszego!

Zapraszam na zwiedzanie!!!

Historycznie...

Kompleks szpitalny został zbudowany w latach 1902-1930, przez jednego z największych architektów modernistycznych Lluis Domenech i Montaner, a od 1920 roku pracę nad budową przejął jego syn Pere Domenech i Roura, który znacznie uprościł projekt jego miejsca nadając nowo budowanym budynkom nowocześniejszego wyglądu.

Jednak początki szpitala Sant Creu sięgają XV wieku, kiedy znajdował się on w obecnej dzielnicy Raval, w XIX wieku skutkiem połączenia okolicznych szpitali okazało się, że średniowieczna budowla jest stanowczo za mała- głównym sponsorem nowego projektu był bankier Pau Gil- jego inicjały można zobaczyć, w mozaikowych ozdobach wielu pawilonów- od patrona jego imienia pochodzi też nazwa Sant Pau, która dodana została do oryginalnej nazwy szpitala. Jednakże projekt okazał się niezwykle ambitnych, pracę nad budową zostawały parokrotnie przerywane ze względu na braki finansowe.

Hospital Sant Pau łączy z Sagradą Familią dosyć nietypowa poprzeczna ulica- Avenida de Gaudi, niedoświadczone oko turysty nie zobaczy w tym nic dziwnego, jednakże Ci, którzy znają dobrze ułożenie Barcelońskich uliczek od razu powinni zauważyć, że w dzielnicy L'Eixample wszystkie ulice stanowią równomierną siatkę czworobocznych budynków i okalających ich ulic, a ta aleja praktycznie przecina w poprzek regularny układ ulic.

Powodem takiego stanu rzeczy mogła być chęć zburzenia regularnej formy dzielnicy przez architekta, która podobno niezbyt podobała się Domenechowi, lub tak jak wierzą niektórzy chęć wykorzystania wiatru od morza, który miał ułatwiać naturalny przewiew kompleksu. Mogło mieć to też związek z komunikacją pomiędzy szpitalem i budowanym kościołem. Prawda została zabrana do grobu przez samego architekta, mi osobiście bardzo podoba się ten nietypowy pasaż, który pozwala rzucić okiem na wspaniałą Sagradę z wnętrza pawilonu głównego.

Wnętrza budynku zachwycają dbałością o szczegóły- nic więc dziwnego, że Szpital ten w 1997 roku został wpisany na listę UNESCO i zaraz obok Pałacu Muzyki Katalońskiej, (o którym pisałam TUTAJ) uznawany jest za jedno z najwspanialszych dzieł modernistycznych w Katalonii, a także na świecie.

Hospital de Santa Creu i Sant Pau wnętrze

Kto w dzisiejszych czasach przywiązywałby taką wagę do wystroju szpitala?

Jeśli dokładnie się przyjrzycie zdjęciom powyżej to obok daty budowy pawilonu dostrzeżecie także nazwisko sponsora sprytnie umieszczone wśród mozaikowej dekoracji.

Praktyczność architektury szpitalnej zachwyca mnie na każdym kroku- tajemniczymi korytarzami przewożeni byli pacjencji do poszczególnych pawilonów, tymi przejściami przewożono także zmarłych, którym nie udało się przeżyć operacji. Mimo, że korytarze znajdują się pod całym kompleksem pawilonów, do zwiedzania został udostępniony tylko niewielki fragment tunelu- czyżby w ciemnych korytarzach kryły się jakieś tajemnice?

Ale nawet spacerując tym małym fragmentem można poczuć dreszcze i wydawać by się mogło, że w korytarzach jest ktoś jeszcze....(czyżby duchy przeszłości?)

Sekret Hospital de Santa Creu i Sant Pau

Ogrody szpitalne zostały zaprojektowane tak aby ludzie leczący się w pawilonach, a także odwiedzający ich goście mogli w miarę możliwości cieszyć się otoczeniem spacerując obszernymi alejkami.

Rozkład pawilonów był podzielony na dwie części: damską i męską, pawilonom zostały nadane odpowiednie nazwy świętych- tym po lewej patronują święte patronki i ich wizerunki, natomiast pawilonom po prawej nadane zostały imiona męskich świętych- jak można zauważyć architekt był detalistą, który zadbał o każdy szczegół w tym niezwykłym kompleksie.

Inną ciekawostką jest to, że budynki znajdujące się bliżej wejścia są mniejsze- dzięki tej niezwykłej iluzji budynki wydają się być w niezwykłym porządku, a symetria tak bardzo ważna w tym projekcie została zachowana.

Spacer pomiędzy budynkami jest bardzo przyjemny i można się tutaj zagubić na długie godziny, nam akurat nie sprzyjała pogoda- ale mogę sobie wyobrazić jak jest tu pięknie kiedy świeci słońce...

Aby jeszcze bardziej wczuć się w atmosferę modernizmu warto wejść do pawilonów dla chorych- w jednym z nich znajduje się obecnie jedna z fundacji, w innym biblioteka i niestety charakter tego miejsca został trochę zatracony.

Jednakże w jednym z pawilonów wydaje się, że czas się zatrzymał- zielone kafelki wraz z białymi kurtynami zdają się czekać chwilowo na pacjentów oraz pielęgniarki, którzy wyszli tylko na chwilę..

To jak dawniej wyglądała sala szpitalna można się przekonać na wielkim zdjęciu powieszonym w środku- szpitalne łóżka pacjentów, pomiędzy którymi spaceruje pielęgniarka niezwykle oddają ducha epoki. Przed główną salą znajdują się dwa małe pokoje są to sale dla odwiedzających oddzielone od sali chorych grubym szkłem. Obecnie wiele pawilonów znajduje się w niezbyt dobrym stanie, ale miejmy nadzieje, ze zostanie przywrócona im dawna świetność i zostaną udostępnione one zwiedzającym...

W dwóch małych pawilonach przy wyjściu zobaczyć można filmiki oraz zdjęcia z prac remontowych odbywających się w kompleksie- dopiero na tych materiałach widać jak dużo pracy zostało włożonej w odbudowę kompleksu i jego obecny wygląd- ale ciężka praca naprawdę popłaca i dzięki tym specjalistą możemy oglądać obecny stan tego miejsca!

No to ostatnie spojrzenie na kompleks i wracamy do domu- makieta dla osób niewidomych rozczuliła mnie trochę przypominając studenckie czasy i pewne zadania dotyczące ułatwienia życia osobom niepełnosprawnym...

Czy wiesz, że...

Początkowo szpital nazywał się tylko Hospital de la Santa Creu, jednak w późniejszym okresie dodana została nazwa Sant Pau, która pochodzi od nazwy głównego sponsora budynku bankiera- Pau Gil, spostrzegawczy na pewno znajdą inicjały sponsora wkomponowane w mozaikowe ozdoby budynków.
Śmierć Luis'a Domenech i Montaner spowodowała, że nie mógł on dołączyć swojego projektu, czym zajął się jego syn- jednakże postanowił on zbudować je w zupełnie innym stylu, jako że modernizm uznawany był już za niemodny.
W północnej części kompleksu znajduje się nowoczesny szpital, w którym leczy się wiele chorych- jednak modernistyczne budynki jeszcze w XX wieku służyły lekarzom, którzy w nich pracowali.
Podziemne korytarze stanowiły tło niezwykłych zdarzeń opisanych w powieściach bestsellerowego pisarza- Carlosa Ruiza Zafona

Mam nadzieje, że wam się podobało!

Jeśli tak, miło mi będzie jeśli zostawisz komentarz!

Przypominam też o konkursie- do wygrania mój przewodnik

Pozdrawiam!

Justa!