Jeśli chcecie poznać Hiszpanię lepiej to nie tylko warto oglądać wszelkie filmy (hiszpańskie filmy, które musisz poznać), ale także przez chwilę oddać się lekturze i poznać hiszpańskie życie lepiej. Mam nadzieję, że mój blog pomaga wam lepiej poznać Hiszpanię, jednak czasem warto sięgnąć po książkę, gdzie problemy i życie mieszkańców przedstawione jest z innej perspektywy oraz w różnym kontekście.

5. Tajemnica Gaudiego, Esteban Martin, Andreu Carranza

Jest to jedna z książek, która właściwie nie wiadomo jak znalazła się w mojej kolekcji- pewnego dnia podrzucił mi ją mąż znajdując ją u siebie na półce. O książce czytałam zarówno dobre jak i złe opinie-prawda jest taka, że mogę się przychylić zarówno do tych pozytywnych jak i negatywnych. Jednak jednego nie można odmówić tej książce- po jej przeczytaniu zapragniecie przyjechać do Barcelony jak najszybciej!

Akcje książki można porównać do Kodu Leonarda da Vinci napisaną przez Dan'a Brown'a, która zaraz po swoim wydaniu w 2003 roku biła wszelkie rekordy popularności! Książkę napisaną przez hiszpańskich autorów można potraktować jako gorszą wersję oryginału- jednak trzeba powiedzieć, że jest to całkiem przyjemny sposób na oderwanie się od otaczającej rzeczywistości.

Książka nie należy do moich ulubionych, jednak jeśli chcecie zaznajomić się z najważniejszymi dziełami mistrza Gaudiego to zdecydowanie warto przeczytać to dzieło- nawet po to, aby samemu wyrobić sobie odpowiednią opinię.

4. Brak wiadomości od Gurba, Eduardo Mendoza

Na tą książkę Eduarda Mendozy trafiłam wiele lat temu całkiem przypadkiem- mój brat miał ją w spisie lektur szkolnych i trudno nie było zaciekawić się co czyta, kiedy z jego pokoju słychać było wychodzące salwy śmiechu. Zaraz po nim i ja sięgnęłam po tą książkę jeszcze nie wiedząc o tym, że czytam o mieście, w którym będzie dane spędzić mi życie (no przynajmniej jakąś jego część). Kiedy już mieszkałam w Barcelonie postanowiłam kupić tą książkę mojemu mężowi z jakiejś okazji i powiem wam, że on też uznał ją jako jedną ze śmieszniejszych książek!

Tytułowy Gurb to kosmita, który przybywa na Ziemię (dokładniej do Barcelony) i musi przystosować się do panującego tu życia- jak możecie się domyśleć wcale nie jest łatwo. Czasem jego wiedza jest znacznie przeterminowana, innymi razy znowu nie może zrozumieć panujących na Ziemi zwyczajów- ta niezwykła mieszanka sprawia, że z kart książki wyłania się niecodzienny, groteskowy obraz Barcelony przygotowującej się do Olimpiady w 1992 roku. Jest to zdecydowanie jedna z tych lektur, które można pochłonąć w jeden weekend, a potem pozostaje tylko żal, że to już koniec!

Jeśli chcecie poczytać jeszcze więcej o Barcelonie to książki E. Mendozy to istna skarbnica wiedzy- autor urodził się w tym mieście w 1943 roku, nic więc dziwnego, że tak często to miasto pojawia się jako tło jego powieści. Do książek tego autora należy mieć jednakże pewien dystans- nie każdego zachwycą karykaturalne i prześmiewcze opisy społeczności, a także absurdalne zdarzenia w których uczestniczą bohaterowie.

3. Powiedz mi kim jestem, Julia Navarro

Kolejna naprawdę gruba książka (około 800 stron), którą dostałam w prezencie od męża- jednak jej czytanie nie należało do najłatwiejszych, może właśnie ze względu na grubość i niemożność zabierania jej do metra, gdzie zawsze najwięcej czytam. Po przeczytaniu tej pozycji nie żałowałam jednak ani chwili spędzonej nad lekturą- opisy wydarzeń z okresu wojny domowej w Hiszpanii oraz drugiej wojny światowej w Europie pozwoliły mi lepiej poznać realia ówczesnych czasów.

Główny bohater książki jest niezbyt poczytnym dziennikarzem, który żyje od zlecenia do zlecenia- wszystko zmienia się, kiedy jedna z jego ciotek postanawia zatrudnić go do odkrycia przeszłości prababci, o której nigdy wcześniej nie słyszał. Kolejne rozdziały to podróż bohatera do kolejnych miast tj. Buenos Aires, Madryt, Rzym, Moskwa, a nawet Warszawa, w których odkrywa nie tylko historie prababci, ale także dokładne opisy wojny tak jak i ludzi, którzy brali w niej udział. Losy Amelii (prababci głównego bohatera) są naprawdę niesamowite i czasami mogą wydawać się niezrozumiałe, jednak tylko wnikliwa lektura poszczególnych rozdziałów sprawią, że czytelnik będzie w stanie zrozumieć zawiłe losy kobiety.

Chwilami książka wydaje się trochę dłużyć, od innych rozdziałów znowu trudno się oderwać- mnie trochę denerwowała struktura książki, w której współczesny bohater musiał cofać się do czasów młodości swojej prababki i składać kolejne kawałki układanki. Wiem jednak, że niektórzy właśnie dzięki tej niezwykłej strukturze doceniają tą pozycje jeszcze bardziej. Książkę polecam głównie za doskonałe opisy zdarzeń w Madrycie podczas wojny domowej, a także za wstrząsające opisy komunizmu w Moskwie czy warszawskich wiezień...

2. Cień wiatru Carlos Ruiz Zafón

Był okres, w którym na punkcie tej książki oszalała moja najbliższa rodzina i chyba cała Polska! Nic w tym dziwnego, bo napisana w 2001 roku książka to początek trylogii, którą czyta się jednym tchem, gdzie zarówno zachwyca tajemnicza historia zarysowana przez autora jak i opis barcelońskich ulic.

Dwudziestowieczna Barcelona i jej niezwykła tajemnicza sceneria to doskonałe tło historii Daniela Sempre, którego poznajemy w wieku 10 lat, kiedy wraz z ojcem wybiera się na cmentarz zakazanych książek- tam w jego ręce wpada powieść mało znanego autora, która zmienia jego życie... Wielka miłość, dorastanie głównego bohatera, kolejne przyjaźnie nawiązywane przez bohatera i ich niezwykłe przygody- dodatkowo niezwykłe miejskie opisy Barcelony sprawiają, że czytelnik pokocha to miasto nawet jeśli nigdy w nim nie był.

To zdecydowanie jedna z tych książek, które czyta się jednym tchem, a niektóre miejsca tj. cmentarz zaginionych książek na długo pozostał w mojej pamięci. Jak się okazuje po wielu latach przerwy Carlos Ruiz Zafrón wydał nową powieść, która będzie stanowić zwieńczenie tej niezwykłej trylogii- w wersji hiszpańskiej czeka już na mnie na półce, w Polsce ukarze się pod koniec listopada! Czy tylko ja nie mogę się doczekać?




Przygotowując tego posta zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę, książki które przeczytałam o Hiszpanii to szczyt góry lodowej- a w bibliotece czeka jeszcze masa nowych i starszych pozycji zaczynając od Hemingway'a, a kończąc na współczesnych pisarzach.